--------------------------------------------------------
Simply leave your words here, I'll make sure your messages get to Aom
ทิ้งข้อความของคุณไว้ที่นี้ ผมจะนำความห่วงใยส่งให้ถึงออมครับ
ขอบคุณมากครับ
--------------------------------------------------------
10 Oct 2007
วันนี้ออมโทรหาผมครับ โทรมาขอบคุณผมที่เขียนเรื่องของเธอขึ้นมา ตอนนี้เธอยังไม่ได้อ่าน ข้อความของพวกเราครับ เพราะออมพักตัวอยู่ที่บ้านครับ พรุ่งนี้เข้าออฟฟิศคุณพ่อเธอ ออมถึงจะได้อ่านครับ แต่ได้ทราบเรื่องจากพี่สาวเธอแล้ว เขาขอบคุณที่เล่าให้คนอื่นฟังเกี่ยวกับ โรคร้ายที่เกิดขึ้นกับเธอ
และฝากขอบคุณทุกๆท่านที่ให้กำลังใจออมคุยได้สักพักเสียงก็หายไป ผมนึกว่าสายตัด เลยเอาโทรศัพท์ออกจากหูมาดูหน้าจอ
ก็ยังนับเวลาอยู่ดี ยังไม่ตัดนิ เอากลับมาแนบหูใหม่
ออมร้องไห้ครับ........แล้วพยายามจะพูดคำว่าขอบคุณ แต่เธอก็ยังสะอื้นอยู่ ทำให้พูดไม่ได้
ผมเออๆออๆแล้วบอกไม่เป็นไร ลนๆวางสายไป เพราะผมก็ตกใจทำอะไรไม่ถูก
.....ใจจริงผมอยากอัดเสียงขอบคุณของออม มาให้ทุกๆคนได้ฟัง แต่ผมก็ไม่รู้ล่วงหน้าว่า เขาจะมาร้องไห้ขณะคุยโทรศ้พท์กับผม
ถ้าเธอฝากอะไรมาผมจะเอามาบอกทุกคนครับ
--------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------
ครั้งนี้เป็นครั้งแรก (ขอเรียกตัวเองว่าพี่นะคะ เพราะดูจากอายุของน้องออม
คาดว่า น้องก็คงจะอายุไม่ต่างไปจากนี้เท่าไหร่) ที่พี่เขียนเมล์ถึงคนที่พี่ไม่เคยพบ ไม่เคยรู้จักมาก่อน
พอดีพี่ได้รับฟอร์เวิรด์เมล์ ได้อ่านเรื่องราวและได้ฟังเพลงที่น้องๆแต่งและร้องให้น้องออมฟัง
มันตื้นตันบอกไม่ถูกค่ะ รับรู้ได้ถึงความรัก ความห่วงใยของเพื่อนและกำลังใจที่มีให้กัน
พี่ฃาบฃึ้งไปกับน้องออมด้วยจริงๆ
พี่ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย คุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ จงทรงช่วยดลบันดาลให้
น้องออมที่เป็นที่รักของเพื่อนๆทุกๆคน หายจากโรคภัยไข้เจ็บที่เป็นอยู่และ มีสุขภาพแข็งแรงเป็นปกติ
พี่เชื่อในพลังจิตของคนเรานะว่า มันมีอานุภาพ และสิ่งที่น้องทำอยู่นี้ ไม่ว่าจะเป็นการที่น้องเขียนเมล์เล่าเรื่องผ่านตัวหนังสือ หรือแต่งเพลง สื่อผ่านวีดีโอ พลังใจตรงนี้ มันรวมของคนทุกคนที่อ่าน หรือ ฟังหรือดูทั้งหมด ส่งไปถึงน้องออมและครอบครัว ให้มีกำลังใจต่อสู้กับโรคร้าย น้องออมจะหายวันหายคืนแน่นอนค่ะ
พี่ปุ้ม (อีกคนหนึ่งที่ประทับใจ ที่น้องแสดงให้เห็นถึงคุณค่าและความหมายของคำว่า "เพื่อน" )
--------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------
ออม จ๋า อยากจะบอกว่า ขอให้เพื่อนหายไวๆนะ สิบปีที่เราออกจากเซนจอห์นไป เราเองก็ไม่ได้ติดต่อกับเพื่อนๆ รวมถึงออมด้วย อยากจะบอกว่า ขอโทษนะ แต่ในใจเราไม่เคยลืมออมและเพื่อนๆเลยตั้งแต่ไปส่งเราที่ สนามบินเมื่อสิบปีที่แล้ว เราก็ยังเป็นจ๋าคนเดิมนะ อยากจะบอกว่า เจ๋งว่ะ เราคงจะไม่พูดบอกให้ออม เข้มแข็ง หรือ สู้ๆนะเพราะคนอื่นๆคงจะบอกออมไปเยอะแล้วล่ะ ถ้าวันไหนออมเบื่อ หรือ ไม่รู้จะโทรหาใคร โทรหาจ๋าน่ะ 081 903 7676 คิดถึงแกว่ะ
สุดท้ายนี้ เราอยากบอกว่าเราไม่ได้อ่านข้อความที่เขียนเกี่ยวกับออมเลย เพราะ ออม เพื่อนของจ๋า แข็งแรงในสายตาจ๋าตลอดไป
October 14, 2007 12:26 AM